كنا بين ايد اغلى الناس علينا
شربنا من عطفها
علمتنا الحنيه وعمرها ما قست علينا
وكبرنا قدام عيونها
يوم بعد بيوم كنا بنتعلم من حننها
وفى يوم قالت يا ابنى
عايزاك تكون حاجه كبيره
اتباها بيك وسط المدينه
وفى يوم لقتهم خدونى
وفى الاستديوا صورنى
وقال ايه ناوين يعلمونى
وفى المدرسه يكبرونى
ودخلت وعلمونى
وفى كل المراحل ساعدونى
فى الاولى والتانيه والتالته فرحولى
ولما دخلت الرابعه وقتها زغرطولى
ابننا هيكون حاجه كبيره
هيتخرج قريب ويساعد الحكومه
فى نهضة بلدنا العظيمه
بس للاسف مش عارفين !!!؟
اننا بنتخرج فى الشوارع قاعدين
مش لاقين حتى شغله شحاتين
اصلها كترت ورئسهم قلنا
احنا مكتفين باللى عندنا
وعندنا كمان خزين
ووقتها بقى قولنا نشوف الحرفيين
هى الشغلانه اللى فيها محتاجين
عمال وصبيان وكلافين
ولو اتكلمنا وقتها
يقولوا علينا نصابين
اصلى بعيد عنكم
فى ناس مصيطرين
على جميع الشغل للمسؤلين
فوقتها هنعمل ايه
لازم نكون مجانين
تلاقى مهندس شغال مع السباكين
ودكتور شغال مع الزبالين
وصيدلى شغال مع المبلطين
وصحفى مع الرقاصين
ولما نحب نتجوز ونعمل زى البنى ادمين
اهل العروسه يكونوا علينا مستعصيين
قال بنتنا تتجوز واحد من الزبالين
طيب عرفونى نعمل ايه وعندنا مسؤلين
دايما نايمين وبيأكلونا طين
حتى الطين علينا مستكترين
No comments:
Post a Comment